107. Hikmet

Gelin dostlar hep birtikte durup söyleyelim
Zikir bizi aydınlığa çeker imiş
Zikri ile devam eden aşıkların
Niyazları günden güne artar imiş

Kim ki söylese Hakk zikrini bağrı yanıp
Göz yaşını yağmur eyleyip rengi solup
Öz yakasını yanıldım diye özü tutup
Öyle aşık sır şarabını tadar imiş

Bu yolun lezzetini bilmeyenler
Öz yakasını tutup tevbe etmeyenler
Dünyalığına mağrur olup yürüyenler
Hayvandır, belki ondan beter imiş

Aşk sevdası kime düşse evi viran
Gece-gündüz cemal isteyip yürür hayran
Aşk yolunda gözü yaşlı bağrı yanık
Tutkun olup özünü arayıp yürür imiş

Ey dostlar kabsab geldi karanlık
Ümidim var o Rabb’imden hem aydınlık
Târikatın pazarıdır hem kuruluk
Niyazlı kul girip sevda eder imiş

Kul Hoca Ahmed ibret al sed hezardan
Niyazsızlar nasip almaz o pazardan
Fazıllıkda uzak kalır o nazardan
Cahil ömrünü değersiz pula satar imiş