234. Hikmet

 


    
Dîdârını talep eyleyip, yola girsem, 
Mahşer günü dîdârını görür müyüm? 
Feryad edip, gözyaşımı saçsam,
Can verirken dîdâr görüp ölür müyüm?

Dîdârını arzu kılsan, ağlayıp yürü,
Yüz bin türlü niyâz söyleyip, seherle kalk, 
Kıyâmetin şiddetinden mâtem kur, 
Mâtem kursam, dîdârını görür müyüm?

İyilerin sohbetinde cefâ çeksem,
Yaşım akıp, Hakk’a bakıp, gözüm diksem, 
Namaz okuyup, riyâzette dizim büksem, 
Ey mü‘minler, Hakk’a yakın olur muyum?
    
Bu dünyâyı bize verdi tâat kıl diye,
Hakk zikrini diye-diye âdet kıl diye,
Zikrin söyleyip, şeytanı evinden kov diye, 
Kovabilsem, feyz ve fütuh alır mıyım?

Geçti ömrüm ermân ile tâat kılmayıp,
Hakk şevkinde tutuşup-yanıp, âdet kılmayıp, 
Can verirken Hakk Mustafa meded kılmayıp, 
Ölür vakitte iman ile varır mıyım?

Meded kılsa, kul yolunda sâdık olur,
Dünyâ tepip, yaşın saçıp, âşık olur,
Ondan sonra dergâhına lâyık olur,
Candan geçmeyip, ona lâyık olur muyum?

Candan geçmeyip, işin bitmez kıyâmette, 
Hasret ile ağlayıp yürü nedâmette,
Mağzı sarın kaynab durunca elâmette,
Pîr-i muğân tarafına kaçsam kalar mıyım?

Ömrüm yetip yetmiş yaşa güldüğüm yok, 
Hakk’tan özge işretleri bildiğim yok, 
Ağlamaktan özge işi kıldığım yok,
Bunda ağlayıp, âhirette güler miyim?

Toprak olmayıp Hakk vaslına yetip olmaz, 
Cömert olmayıp kıl köprüden geçip olmaz, 
Havz-ı Kevser şarâbından tadıp olmaz,
Allah desem, o şarâbdan tadar mıyım?

Vâh ne yazık, mahşer günü kâim olsa, 
Kahhâr Melik’im adli ile hâlim sorsa, 
Vâ-veyletâ, kula amel lâzım olsa,
Ey dostlarım, ben hem halâs olur muyum?

Kul Hoca Ahmed, yollar tehlikeli, menzil uzak, 
Âhirete diger olsam, hani hazırlık,
Yük devesi bulmadan yola çıksan, menzil uzak,
Azıksız olarak yola girsem varır mıyım?