116. Hikmet

Her kişi görse cemalin dünya işini berbat
Gece-gündüz dinebilmeden Allah’ını yad eder

Kim O’nun yolunda olsa Hakk onun gönlündedir
Her nereye gitse o yari ile kanatlanır

Keşke ben daima senin yadın ile olsaydım
Bakışın yüzbin benim gibi kulunu azad eder

Marifet meydanı içinde bu gönlünü şad edip
Dünyasını terk eyleyenler Hakk ile sevda eder

Arif odur olsa aşık halkada yer alarak
Yardımını dileyip o mürşidi kalkan eder

Ne hoş, ilginç, gariptir Hakk'ın işleri
Birisini konuşkan eyleyip birisini dili tutulmuş eder

Gör bu dünya için çok cefalar eylesen
Sonu hiç; bu dünya yer ile yeksan eder

Gece-gündüz arzu eylesen O’nun cemalini
Saf eyle bu gönlünü birgün maksada erdirir

Ey Kul Ahmed sen yürüyüp gamlı gönülü avla
Gönül ehli olan kişi gamlı gönülü şad eder